Benedykt X
Giovanni Mincio de Tusculum (zmarł w klasztorze w 1072 roku) herb Syn Guya de Tusculum, syna Albérica III, hrabiego de Tusculum. Antypapież rzymski od 5 kwietnia 1058 roku do obalenia 24 stycznia 1059 roku. Bratanek papieża Benedykta IX. W 1050 roku został kardynałe-biskupem Veletri. Był wysoko ceniony przez tych, którzy chcieli zreformować Kościół. Był jednym z pięciu osób zaproponowanych przez kardynała Fryderyka de Lorraine (późniejszy papież Stefan IX (X)), gdy na przełomie lipca i sierpnia 1057 roku konsultowali wybór następcy Wiktora II. Po śmierci Stefana IX (X) antyreformatorskie stronnictwo, skupione wokół rzymskiego rodu hrabiów Tuskulum, podjęło próbę odzyskania wpływu na papiestwo. Tuskulańczycy wykorzystali fakt, że przywódcy duchowieństwa rzymskiego złożyli papieżowi przed śmiercią przysięgę, iż będą zwlekać z wyborem jego następcy do chwili powrotu z misji niemieckiej Hildebranda (późniejszego papieża Grzegorza VII). Przekupili więc lud rzymski i doprowadzili do wyboru 5 kwietnia 1058 roku oraz nocnej konsekracji kardynała-biskupa Velletri, członka swego rodu. Piotr Damiani i kardynał Humbert opuścili wówczas Rzym, rzucając klątwę na antypapieża, zaś Piotr Damiani, jako biskup Ostii, odmówił mu konsekracji. Benedykt X sprawował rządy do chwili wyboru przez reformatorów nowego papieża, który odbył się w dniu 6 grudnia 1058 roku, za zgodą dworu cesarskiego. Nowy papież w osobie arcybiskupa Florencji Gerarda, który przyjął imię Mikołaj II, zwołał synod w Sutri i ekskomunikował 24 stycznia 1059 roku Benedykta X, a następnie zajął Rzym. Antypapież zbiegł do zamku Galeria, a po jego zdobyciu zrzekł się pretensji do tronu papieskiego i złożył insygnia pontyfikalne. Osiadł w posiadłości rodzinnej, ale wkrótce Hildebrand polecił go uwięzić publicznie osądzić. Na synodzie laterańskim w kwiecień 1060 roku został złożony z urzędu i chociaż pojednał się z papieżem pozbawiono go godności kapłańskiej. Do końca swych dni żył w hospicjum przy Via Nomentana. Pochowano go w kościele św. Agnieszki w Rzymie. W 1303 roku, kardynał Mikołaj Albergati, gdy go wybrano na papieża, przyjął imię Benedykt XI, gdyż jeszcze w XIV wieku był uznawany jako legalny papież.USTAWA z dnia 4 lutego 1994 r. o prawie autorskim i prawach pokrewnych (Dz.U. 1994 Nr 24 poz. 83 z późn. zmianami)
Bogdan Pietrzyk